Nieuwe beelden van Europees debuut in 1995!
Dinsdag 12 september 1995. Den Iendracht vertoeft, met enkele honderden supporters in haar kielzog, in de Bulgaarse hoofdstad Sofia. De dag van het grote debuut op het Europese toneel is aangebroken. Thuis zitten ‘s avonds duizenden Iendrachters met een bang hartje aan het scherm gekluisterd of zijn ze afgezakt naar de Keizershallen waar een groot scherm opgesteld staat. Wat volgt is geschiedenis: het ‘kleine’ Eendracht Aalst verbaast Europa en wint haar debuutwedstrijd op het veld van de Bulgaarse landskampioen. Twee weken later wordt de klus afgemaakt in het eigen Pierre Cornelisstadion. Vandaag, dag op dag 25 jaar later, brengen we ongeziene beelden die recent opdoken. Duik mee in deze reportage van de Bulgaarse televisie.
De hel van Sofia
De “blauwen” ontvingen het Belgische Eendracht Aalst in de heenwedstrijd van de eerste ronde van de UEFA Cup. Er waren heel wat prominenten aanwezig: parlementsleden, ministers, religieuze hoogwaardigheidsbekleders, lokale schoonheden,… kortom, de “fine fleur” van het maatschappelijk leven. Ze verzamelden allen in de centrale VIP-zone van het nationale Vasil Levski-stadion om van de levendige sfeer te genieten.
Zo’n 10.000 fans waren er vanop de gewone staanplaatsen getuige van hoe de match begon als de tegenhanger van de televisieshow “Goal after Goal”. Het was eerder “misser na misser” wat een dozijn Belgische journalisten moesten neerschrijven op hun computers en in hun notitieboekjes. De man met de pet werd rustiger toen hij zich realiseerde dat het enorme kabaal voor de wedstrijd geen extra druk opleverde.
Hulp van de blauwen
De “blauwen” speelden de match volgens de beproefde tactiek van hun vorige Europese thuiswedstrijden tegen Olympia Ljubljana en Dynamo Boekarest. Hoewel ze het betere team waren en ondanks de voortdurende aanvallen, moesten ze uiteindelijk – weliswaar door toedoen van de twee meest ervaren spelers in het team, Sasho Markov en Emil Velev – het onderspit delven tegen een Europese debutant. Aalst speelde als een middelmatige ploeg, scoorde alleen één keer, maar hun job werd vanavond vooral gedaan dankzij twee “blauwen”. Het own-doelpunt van veteraan Markov zou je nog zuchtend kunnen vergeven, bij de twee gele kaarten voor de “Bone” (Velev) ligt dat iets moeilijker.
Eens te meer was de blauwe held van vanavond Ivan Vasilev, maar zijn doelpunt is enkel goed genoeg om een sprankeltje hoop te behouden voor de terugwedstrijd. Een ander sprankeltje hoop komt van Thomas Lafchis. De onvermoeibare voorzitter toonde opnieuw dat hij een carrière als CIA-agent had kunnen ambiëren: hij betrapte onze tegenstander op heterdaad! Hij kwam er immers achter dat de kleurling Okpara zowel de Belgische als de Nigeriaanse nationaliteit heeft, en zal een klacht indienen bij de UEFA.
Hopen op mirakel in Aalst
Hopelijk krijgt hij nu een andere reactie dan degene die hij ontvangen heeft naar aanleiding van de klacht tegen Dynamo Boekarest. Maar het lijkt er sterk op dat de UEFA evenveel aandacht besteedt aan onze klachten als een dove man aan een GSM. En onze vorige klacht tegen de Roemenen was eigenlijk niet zo belangrijk, maar de huidige tegen Aalst zou dat wel kunnen zijn. Hun beslissing zal wellicht niet vallen voor 5 oktober. Tegen die datum zou het best wel eens kunnen dat Levski afscheid heeft moeten nemen van Europees voetbal, tenzij coach Kyuchukov er op één of andere manier in slaagt om zijn aanvallers te leren scoren op de manier waarop verdediger Vasilev dat doet: aan 100%. Als we dan zo’n 3 à 4 kansen per aanvaller creëren, dan kan er in Aalst misschien een wonder geschieden. Hout vasthouden! We verwijzen naar de onwaarschijnlijke ommekeer van dat andere Belgische elftal, Antwerp FC, tegen Vitosha. Misschien is het dit keer een Bulgaars team dat Europa kan verbazen.
David Paas: “Meeste spelers stikkapot”
Natuurlijk kunnen we al onze “blauwen” niet verwijten, want uiteindelijk hebben ze heel veel inspanningen geleverd om de dwaasheden van sommige van hun ploegmaats te compenseren. Maar de onaangename en onverwachte nederlaag is er. Voor u, beste kijkers, hebben we ons uiterste best gedaan om direct na de wedstrijd een aantal van de belangrijkste actoren te interviewen. Vlak nadat Paas een prachtig doelpunt scoorde en vervangen werd, vroegen we hem al naar zijn mening over het verloop van de wedstrijd.
Proficiat voor het mooie en belangrijke doelpunt dat je hebt gescoord. Denk je dat deze bonus voldoende zal zijn voor de terugwedstrijd? “Ja, dat zou moeten volstaan, het is een goede uitgangspositie voor ons.” Dit was jullie Europees debuut, denk je dat dit de beste wedstrijd was die jullie ooit gespeeld hebben? “Ja, dit was onze eerste wedstrijd in Europa en het was allemaal enorm interessant voor ons. Allemaal anders ook. En het resultaat is natuurlijk het beste van allemaal.” Wat zijn je verwachtingen voor de terugmatch in België? “We moeten deze 1-2 voorsprong kunnen behouden. En als we ook thuis één keer scoren, dan moet Levski er al drie maken.” Waarom werd je vervangen? Ben je gekwetst? “Nee, ik kon de wedstrijd echt niet meer uitspelen. Ook de meeste van onze andere spelers zitten echt kapot.” Wie was volgens jou de beste Levski-speler? “Ik denk dat Levski geen slecht team is. Hun beste speler was die nummer 10, hun kapitein, maar hij beging een onvergeeflijke fout en kreeg terecht een rode kaart.” Heb je gezien waarvoor hij rood kreeg? “Ja, zeker. Hij deelde verschillende ellenboogstoten uit, dus denk ik dat hij terecht van het veld werd gestuurd door de scheidsrechter.”
Emil Kremenliev: “Own-goal kantelmoment”
Onmiddellijk nadat de Russische scheidsrechter het laatste fluitsignaal blies, interviewden we twee van de beste spelers van het Bulgaarse team. Emil Kremenliev, alhoewel je zelf wel een goeie match hebt gespeeld, hoe is dit kunnen gebeuren? Was de rode kaart het keerpunt? “Nee, dat denk ik niet. Mijn mening is dat Markovs fout het kantelmoment was. We waren de betere ploeg gedurende de ganse wedstrijd, we hadden kansen bij de vleet. Maar toen maakten we die own-goal, en vanaf dan is het verkeerd gelopen. We maakten wel nog gelijk, maar dan viel die rode kaart en dat betekende de doodsteek voor ons.” Toch heb jij goed gespeeld. Wie weet zullen de Belgen jou een transfer aanbieden? “Goh, daar heb ik nu echt totaal nog niet aan gedacht.”
Ivan Vasilev: “Aalst speelde echt goed”
Een nederlaag is nooit prettig. Ivan Vasilev, we stonden al op het punt om jou tot de nieuwe messias uit te roepen na de gelijkmaker. Wat is er toch op het veld gebeurd? “Fouten gebeuren nu eenmaal, en verdedigers maken nu en dan eens een doelpunt. Tja, na die inworp wordt er inderdaad een fout gemaakt, waar jammer genoeg een tegengoal uit voortkomt. Maar we mogen niet vergeten dat er nog een tweede wedstrijd moet gespeeld worden. Zoals we allemaal zagen, is Aalst helemaal geen slecht team, ze speelden echt goed. Maar kom, we hebben nog steeds een kans om door te gaan.” Zag je waarom de scheidsrechter een rode kaart trok voor je kapitein? “Nee, dat zag ik niet, maar ik veronderstel dat hij hem op de één of andere manier geraakt heeft.” De Belgen beweren dat hij meerdere elleboogstoten heeft uitgedeeld aan zijn tegenstanders. Was dit echt de reden voor de rode kaart? “Ik denk het wel, hé, maar hetzelfde overkwam mij in de eerste helft. Ik was zelfs eventjes groggy, maar toen reageerde de scheidsrechter niet.” Oké, ik duim voor jou, en hoop dat je ook in België een beslissend doelpunt maakt. “Hartelijk dank!”
Fred Van Der Hoorn: “Zenuwachtig begin”
Wat is jouw naam? “Freddie Van Der Hoorn. Het is niet te geloven! Wat we hier vanavond bij ons Europees debuut gepresteerd hebben is ongelooflijk, uitzonderlijk. Levski is een zeer sterk team, zowel fysisch als technisch, maar we hebben geprobeerd om ze uit ons strafschopgebied weg te houden en te voorkomen dat ze kansen zouden creëren. Dat is ons goed gelukt. Anderzijds hebben wij onze kansen kunnen afmaken.” Was dit de beste match die jullie ooit gespeeld hebben? “Nee, afgelopen zaterdag speelden we nog veel beter tegen Standard. Vandaag zijn we erg zenuwachtig begonnen. We waren erg gespannen de eerste 20 minuten, maar daarna speelden we gewoon ons spel, en dat was goed. Ik denk echter dat de klus nog niet geklaard is. We weten dat het binnen veertien dagen, thuis in Aalst, heel gevaarlijk kan worden. De Bulgaarse voetballers zijn grote klasse, we respecteren hen en we gaan hen niet onderschatten.” Ken je Stoichkov? Wat vind je van hem? “Hristo! Ik hou heel veel van hem. Hij is momenteel een van de grote sterren in het voetbal.”
Chris Van Puyvelde: “Team speelde als leeuwen”
“Zeker in de tweede helft waren we heel geconcentreerd, en creëerden we een aantal kansen. Ik zag hoe jullie kapitein, Velev, de hele tijd probeerde om onze spelers te raken met zijn ellenbogen. Vijf minuten voor hij rood kreeg, zei ik zelfs: ‘Die gaat er nog afvliegen’. In elk geval speelt hij niet in de return, en dat is natuurlijk goed voor ons.” U beweerde ook dat onze doelman, Plamen Nikolov, tijdens een van zijn acties buiten het strafschopgebied de bal met de handen raakte. Blijft u daarbij? “Vanop de plaats waar ik zat, is dat wat ik meen gezien te hebben. Maar ik hoorde andere mensen zeggen dat hij de bal met zijn borst tegengehouden heeft.”
Wie was de beste Aalstenaar van de match? “Ik denk niet dat we er één speler kunnen uitpikken, want het ganse team speelde als leeuwen. Als ik dan toch namen moet noemen: onze kapitein, Van Wambeke, en ook Van Ankeren speelden een dijk van een match.” Wie was volgens jou de beste Bulgaarse speler? Uw collega’s vonden dat onze nummer 2, Kremenliev, heel sterk was. “Ik was erg blij dat die nummer acht, Hristov, vervangen werd, want hij is meestal een zeer belangrijke speler voor Levski. Tijdens de eerste helft was het vooral hij die ons in de problemen bracht met zijn lengte. Hij legde de ballen goed af met de kop naar zijn teamgenoten, en ik was dan ook erg blij toen hij van het veld ging.”
Patrick Orlans: “Erg blij voor Van Steenberghe”
Proficiat aan de manager van Aalst. Denkt u dat de buit al binnen is? “In het begin waren we nogal nerveus, en we maakten veel fouten, maar naar het einde van de wedstrijd toe was het Levski dat de fouten opstapelde. Er was dus een soort balans in de wedstrijd. Over de hele match bekeken maakte Levski er meer, hetgeen me toch wel verbaasde. We hebben heel goed gespeeld vandaag.” Kun je zeggen wie de beste speler was in uw team en in dat van de tegenstander? “Ik denk dat in het begin Levski zeer sterk was, vooral die nummer 2, Kremenliev, met zijn indrukwekkende aanvallende rushes op de rechterflank. Ook nummer 9, Simeonov, bezorgde onze Nigeriaanse verdediger Okpara heel wat problemen, omdat hij heel dicht op hem speelde en technisch de betere was. Maar in de tweede helft waren onze spelers meer gefocust, en het feit dat uw coach drie wissels doorvoerde, betekent dat hij niet blij was met de manier waarop de drie vervangen spelers bezig waren. Ik ben erg blij voor onze doelman Van Steenberghe die een absolute debutant is, niet alleen op het Europese toneel, maar ook algemeen in de Belgische eerste klasse. Vorig jaar speelde hij in België nog in derde klasse. Zijn geweldige prestatie heeft zeker bijgedragen tot onze overwinning.”
Denkt u dat de rode kaart voor de Bulgaarse kapitein u tot op zekere hoogte geholpen heeft? Denkt u dat ze verdiend was? “Ja, want ik zag hoe hij onze spelers provoceerde. Alleen al aan de manier waarop hij na zijn rode kaart van het veld stapte richting tribunes kon je zien dat hij schuldig was. Kijk, Levski is nog bezig met het opbouwen van een team, en dan zou het niet mogen dat dergelijke ervaren spelers hun ploeg in de steek laten. Want toen Levski gelijk maakte, dacht ik dat jullie ons met de hulp van het thuispubliek gingen overrompelen, maar met een man minder is het natuurlijk heel moeilijk om te winnen.” Indien u de mogelijkheid zou hebben om enkele Levski-spelers te kopen, wie zou u dan kiezen? “Ik denk dat uw nummer 10, uw kapitein, echt enorm goed was, maar zijn rode kaart heeft me teleurgesteld. Maar op dit moment hebben we ons team, en dat is goed genoeg. We zijn dus niet op zoek naar nieuwe spelers. Integendeel, ik stel aan uw coach voor om er een aantal van ons te kopen.”
Iendracht Veroit! Samo Levski!
Vertaling: Milen Panayotov, Filip D’Hose
Beelden: Levski 2000
