Mukanya trapt duel tussen ex-clubs op gang

zaterdag 08 februari 9u10 2014

Zondag krijgen we het bezoek van oud-speler Jean-Claude Mukanya(45). Vooraleer de voormalige kapitein van de Congolese nationale ploeg in 1997 naar Eendracht Aalst kwam, maakte hij zeven jaar lang het mooie weer bij SK Lommel. Samen met hem blikken we terug op zijn carrière.

Jeugd

Jean-Claude Mukanya-Kabeya, geen familie van Tevin, zag op 1 mei 1968 het levenslicht in Kinshasa. In zijn jeugdjaren speelde hij voor FC Kikwit en Matongé AC. Op 19-jarige leeftijd kwam Mukanya naar Europa om voor tweedeklasser KFC Eeklo te gaan spelen. “Het was de toenmalige voorzitter van mijn Congolese team die me in contact bracht met de mensen in Eeklo. Ik ging een paar keer meetrainen en kreeg al snel een contract voorgeschoteld. Ik werd gehaald als middenvelder maar omdat de spitsen uitvielen, dropte de trainer mij in de voorhoede. Met succes want ik maakte doelpunten en dwong een transfer af naar de ambitieuze reeksgenoot SK Lommel. Daar werd ik stilaan omgeschoold tot verdediger”, weet Jean-Claude ons te vertellen.

Droomdoelpunt

Het mooiste doelpunt van zijn carrière maakte Mukanya voor Lommel tegen Eendracht Aalst. “Het was de competitie-opener van het seizoen 1989-90 in tweede klasse. Ik sprintte naar een voorzet van Bogaerts en kon mijn bewaker Milko De Rijck en doelman Hans De Schrijver verrassen met een hakje achter het steunbeen.” (Het verslag van die propagandamatch is zondag te lezen in Den Eendrachter)

Nederland

De Congolees, die ook 49 maal voor zijn land zou uitkomen, groeit uit tot één van de sterkhouders van Lommel en promoveert met de club enkele seizoenen later ook naar eerste klasse. Maar in 1996 is Mukanya toe aan een nieuwe uitdaging en versiert hij een lucratieve transfer naar NAC Breda. Dat wordt het dieptepunt uit zijn carrière. Jean-Claude kan zich niet aanpassen aan de Nederlandse mentaliteit en raakt er op een zijspoor. Eendracht Aalst biedt hem in 1997 een uitweg.

Geen doetje

De Ajuinen halen een ervaren en harde verdediger binnen. Geen doetje, liet Club Brugge-trainer Eric Gerets zich ooit ontvallen. Veel supporters herinneren zich nog zijn duels met Gilles De Bilde. Toen de Gouden Schoen vrijwel door niemand af te stoppen was, legde de Congolees de Ket wel aan banden. “Gilles was met zijn techniek en snelheid nochtans moeilijk te bespelen. Ik verdedigde vaak op het randje en dat leverde mij striemende fluitconcerten van de Aalsterse fans op. Logisch ook, Gilles was hun lieveling en ik moest met hem in de clinch gaan. Het fanatieke Eendracht publiek sprak mij overigens aan. Ik herinner mij ook nog Jules Mandiangu en Moses Chunga. Het waren sterke Afrikanen waar we het toch altijd moeilijk tegen hadden. Het waren spelers die elke wedstrijd alles gaven.” Ook nu nog heeft Jean-Claude af en toe contact met Mandiangu. “Als ik in België ben dan speel ik mee met een vriendenploegje dat uitkomt in het ABSSA verbond. Bij Metrasport, zoals de club heet, spelen verschillende ex-profs waaronder onder andere Wawa Lambic, Elonga Ekakia, Jules Mandiangu en Jean-Claude Mukanya.

Thuis in Aalst

Jean-Claude voelt zich in die periode meteen thuis in Aalst. “Ik heb hier dezelfde gemoedelijke sfeer teruggevonden van in Lommel. Ik ga me hier dan ook vestigen. Voorlopig woon ik nog bij een tante in Brussel. Ik hoop in Aalst een knus appartement te vinden. Een tuin heb ik niet nodig. Dat brengt alleen maar werk met zich mee.” Mukanya nam later zijn intrek in een huis in de Geraardsbergsestraat. In zijn spelersfiche van toen lezen we verder nog dat “Kip à la Mwambe” zijn lievelingsgerecht was, cola zijn favoriete drank en dat wandelen en tennis zijn voornaamste hobby’s waren. “Ondanks ik naar Aalst verhuisde was ik toch het merendeel van mijn vrije tijd in Brussel waar mijn familie woonde. Maar vaak na een thuiswedstrijd doken we de stad in met enkele spelers, waaronder Philippe Vande Walle, om een glaasje te gaan drinken met de supporters.” Het hele carnavalgebeuren in Aalst zal hij ook nooit vergeten. “Toenmalig manager Orlans nodigde mij uit om mee carnaval te vieren. Nergens waar ik al geweest was in de wereld had ik ooit zo iets gezien. Vraiment magnifique!”

Duo met Urban

De linksvoetige verdediger is voor het eerst te zien op de match van de sponsors tegen Roda JC. Op 18 januari 1998 maakt Mukanya dan zijn officieel debuut voor Eendracht Aalst tegen Beveren (3-0 winst) Hij mist zijn start niet, trainer Haesaert is tevreden. “Wacht tot hij die versnelling opnieuw in zijn spel kan leggen.” Zijn eerste twee doelpunten maakt hij uitgerekend op bezoek bij ex-club Lommel. In zijn Eendracht periode vormt de Congolees meestal een centraal verdedigingsduo met woelwater Florian Urban. “Florian Urban was een speler die een uitstekende wedstrijdmentaliteit bezat. Tijdens de trainingen kon hij het al eens laten afweten, maar wanneer het om de knikkers ging beschikte hij over een echte leeuwenmentaliteit! Veel spelers trokken zich aan hem op tijdens de wedstrijd.”

Gele kaarten

Mukanya grossiert ook in gele kaarten. Over die van ref Flament op Lierse was hij niet te spreken. “De ref dacht dat ik hem met een gebaar wilde duidelijk maken dat hij niet goed zag. Ik kuiste echter gewoon mijn zweet af. Dat misverstand kostte mij een tweede gele kaart in evenveel weken.” Ploegmaat Christophe Lauwers heeft er zijn mening over. “Hij pakt zo makkelijk geel dat je je moet gaan afvragen of de refs hem niet zoeken. Hij mag zo weinig.”

B-kern

Ondanks zijn basisplaats mag Mukanya in het tussenseizoen uitkijken naar een andere club. Samen met Van Riel, Banfi, Sandjon, Diaz en Daelmans wordt hij verbannen naar de B-kern. Eendracht haalde de Macedonische international Ljubodrag Milosevic maar die ligt meteen 6 maanden in de lappenmand. Alsook nog de inderhaast aangetrokken Griek Dimitris Agyropoulos conditioneel niet op punt lijkt te staan, wordt Mukanya terug opgevist. “Toen ik het seizoen startte in de B-kern dacht ik dat het hoofdstuk Aalst afgesloten was. Mijn manager keek uit naar een andere club. Intussen bleef ik keihard werken op training. Dat was trainer Hulshoff niet ontgaan en hij gaf me een nieuwe kans. Ik deed er alles aan om zijn vertrouwen niet te beschamen.”

Wekker

De Congolees heeft zijn vaste stek opnieuw te pakken. Hij schrikt vanaf dan ook op een deftig uur wakker. De club heeft hem een wekker cadeau gedaan om op tijd op de training te zijn. Als de redactie van Den Eendrachter hem een kwartier na de afspraak opbelt om te verifiëren of hij het interview toch niet vergeten is, antwoordt hij verontwaardigd “Neen, ik ben onderweg”. Later moet hij toegeven dat hij in feite in slaap gesukkeld was.

Président

Jean-Claude is op dat moment al meer dan 10 jaar in België. In de bekerwedstrijd tegen Standard werd zijn naam op het wedstrijdformulier al vervlaamst tot “Van Mukanya”. Hij wordt door zijn landgenoten ook eerbiedig als “Président” aangesproken sinds hij voorzitter geworden was van de groepering van Congolese voetballers in België. Mukanya is ook één van anciens die de jonge gasten als Stijn Vergeylen met raad en daad bijstaat.

Vrijgeleide

Ondanks zijn heroverde basisplaats dat seizoen krijgt Mukanya opnieuw te horen dat hij naar een andere ploeg mag uitkijken. De vrijgeleide verrast hem: “Vorig seizoen haalde ik geen toprendement omdat ik een conditionele achterstand moest wegwerken van bij NAC. Maar dit seizoen haal ik stilaan mijn beste vorm van bij Lommel. Ik verstop het niet dat ik inderdaad wat privéproblemen heb, maar die heeft iedereen wel eens zeker? De voorbije maanden kan ik mij toch niet zoveel verwijten en we deden het toch verre van slecht met onze jonge garde?”

Jean-Claude, het ga je goed!

De geschiedenis herhaalt zich. Op de eerste speeldag van het seizoen 1999-2000 staat de overbodige Mukanya gewoon terug in de basis als linksachter. Pas wanneer trainer Hulshoff overschakelt naar een systeem met drie verdedigers verdwijnt hij uit de ploeg. De ambitieuze Israëlische tweedeklasser Hapoel Beer Sheva toont interesse en Eendracht staat een transfer niet in de weg.

In Den Eendrachter kwam trainer Hulshoff er nog op terug. “Mukanya’s evolutie van het laatste anderhalf jaar was niet positief. In de heenronde van vorig seizoen was hij zondermeer onze sterkste verdediger. In de terugronde was het al minder, misschien omdat er niet veel meer op het spel stond. Ook dit seizoen was hij niet meer op zijn beste niveau, hij vertoonde steeds meer van die storende foutjes. Verder waren er ook zijn privéproblemen die hij meebracht naar de club. Als je dan de hele toestand gaat afwegen, ook het financiële aspect, zou het krankzinnig zijn geweest van mij om mijn veto te stellen tegen zijn vertrek. Jean-Claude, het ga je goed!”

Israël

Na zijn passsage in Israël keerde Jean-Claude terug naar België om zijn trainersdiploma te behalen. “Ik heb hier in België aan verschillende trainerscursussen van de KBVB deelgenomen. Sinds september ben ik bezig met de cursus om mijn A-diploma te halen.” Maar Jean-Claude kon al reeds ervaring op doen daar hij assistent trainer was van Henri Depireux bij de Congolese nationale ploeg. Op dit moment is Mukanya voorzitter van L’Union des footballeurs du Congo. In België bestaat dit onder de naam ‘Sporta’. Mukanya wisselt Congo vaak af met België. “Mijn familie woont nu in Meldert. Mijn zoon, Jean-Claude David, speelt bij de beloften van Meldert. Zondag neem ik hem zeker en vast mee zodat ik hem kan voorstellen aan de mensen in Aalst. Het is zijn droom om net zoals zijn vader voor Eendracht Aalst te mogen spelen.”

Blij weerzien

Zondag ziet Mukanya ongetwijfeld een pak bekende gezichten terug. Hij speelde nog samen met Predrag Filipovic maar ook langs Lommelse zijde met Philip Haagdoren, Tom Vandervee en Vital Vanaken die in de technische staf van Lommel United zitten. “Ik voel mij echt vereerd dat ik zondag de aftrap mag komen geven. Het is met veel plezier dat ik terugkeer naar het Pierre Cornelisstadion en ik hoop toch nog enkele bekende gezichten terug te zien. Ik las ook dat Filipovic volgend seizoen assistent-trainer zal worden. Flipo is iemand die de ploeg op sleeptouw kan nemen en toch de rust binnen het team kan bewaren. Ik ben er van overtuigd dat hij zijn nieuwe functie uitstekend zal uitoefenen”, aldus Jean-Claude Mukanya.

Uit naam van heel Eendracht Aalst wensen wij Jean-Claude uitdrukkelijk te bedanken voor zijn prestaties die hij als speler leverde voor onze club. Wij wensen hem dan ook nog erg veel succes en geluk in zijn verdere leven toe!