Steve Colpaert: "Klaar voor laatste grote uitdaging"

Onze club heeft een eerste aanwinst vastgelegd voor komend seizoen. En dat is meteen een bekende naam. Steve Colpaert (33), gepokt en gemazeld in de Jupiler Pro League, komt over van Antwerp en tekende een contract
van één seizoen. Het Eendracht-webteam nam de tijd voor een uitgebreide babbel met de ervaren centrale verdediger.

Buitenkans

Voor Steve Colpaert, die in 2010 proefde van het Rode Duivelschap, was de aanbieding
van Den Iendracht een buitenkans. “Ik ben zeer blij dat ik opnieuw een uitdaging heb in het voetbal. Dat het bij een traditieclub als Eendracht Aalst is, met haar fanatieke aanhang, maakt het des te mooier.
Bovendien voetbalde ik nog 4 jaar in de jeugd van deze club. Omdat ik woonachtig ben in Opwijk kan ik ook dichtbij huis voetballen. Andere clubs hadden deze troeven niet.”

Routiniers op een zijspoor

Meer dan 250
wedstrijden in Eerste Klasse heeft Colpaert op zijn actief staan, verzameld bij FC Brussels en voornamelijk Zulte Waregem. Bij de Great Old kreeg de Brusselaar prompt een vijfjarig contract. Hij hielp mee aan de promotie naar de
hoogste afdeling in 2017 maar verzeilde nadien op het achterplan. “Zo snel kan het gaan in voetbal. In het kampioenenjaar raakte ik geblesseerd en dat kostte me mijn plaats (en aanvoerdersband, nvdr). Antwerp onderging na de
promotie een metamorfose en is in korte tijd een topclub geworden in België. Bjorn Vleminckx en ik werden in de B-kern ondergebracht. We gaven het wat tijd maar zouden er uiteindelijk niet meer uitgeraken.”

Zonder
makelaar, met diploma’s

Steve brak met makelaars en bleef naast het veld niet stilzitten. “Ik ondervond dat er niet genoeg gedaan werd voor mij. Daarop besloot ik het heft in eigen handen te nemen en verder te gaan
zonder makelaar. Maar je geraakt in het profvoetbal op die manier nog moeilijk ergens binnen. Met de profs bleven we wel dagelijks trainen op de Bosuil en wedstrijden spelen met de beloften, die veel gedrevenheid toonden. Ik heb
mijn conditie en ritme dus wel weten te onderhouden. Intussen heb ik nog 2 extra diploma’s. Als meewerkend vennoot in het transportbedrijf van de familie (New Diltrans uit Dilbeek, nvdr), zette ik mijn zinnen op een rijbewijs
als vrachtwagenchauffeur. Dat wordt nu mijn hoofdjob. We rijden voornamelijk met groenten en fruit. Omdat het ons eigen bedrijf is, kan ik mijn uren combineren met het voetbal. Daarnaast haalde ik nog het diploma van personal
coach.” 

Doel voor ogen

Rond de jaarwisseling was er al interesse uit de carnavalsstad. “Hoewel ik de overgang al zag zitten, heb ik de boot bewust nog wat afgehouden toen. Ik wil het goed doen en in het
midden van het seizoen ergens ingegooid worden was niet ideaal in mijn situatie. Met een complete voorbereiding in de zomer is er meer tijd om op te bouwen. Dan kan ik meer brengen en beter presteren. Alle voetballers moeten nu
trouwens van verder terugkomen door de coronacrisis. Eendracht terug naar het niveau brengen waar het thuishoort, dat wordt misschien wel mijn laatste grote uitdaging. Hier wil ik honderd procent voor gaan.”

De tijd van
Zandberg

Aan zijn tijd als jeugdspeler van Den Iendracht heeft Steve nog heel wat herinneringen overgehouden. “Het kunstgrasveld ken ik nog. Ik kom uit de lichting van Kevin Van Den Noortgaete. Omdat ik
boven leeftijd speelde voetbalde ik ook nog met Koen Persoons. Dat zullen de bekendste namen geweest zijn. Er ging een nieuwe wereld voor mij open toen ik als 11-jarige van Dilbeek Sport naar Eendracht Aalst trok. Ik kwam er
voor het eerst in een professionele opleiding. Als klein jongetje keek je ook op naar de fanionspelers als Kris Temmerman en Yves Vanderhaeghe. Van Jan Van Steenberghe kreeg ik een paar handschoenen. En spierbundel Justice
Sandjon, dat was pas impressionant om naast te staan. Ik verkocht zelfs nog clubbladen en cd’s op de thuiswedstrijden.” (Steve trok nadien naar RWDM en maakte, 2 fusies later, bij FC Brussels zijn debuut in de hoofdmacht op
17-jarige leeftijd, nvdr)

Verwachtingen van de coach

De komst van Steve Colpaert heeft wat gelijkenissen met die van een vorige centrale verdediger: Kenny Van Hoevelen. (De routinier werd in 2016 weggeplukt uit
de B-kern van OHL en loodste ons toen mee naar eindrondewinst, nvdr). Wat zijn de verwachtingen van Bart Van Renterghem? “Ik ken Steve als een heel bewuste speler, die professioneel met zijn vak bezig is. Hij is eerder klein
voor een centrale verdediger (1,76m), maar compenseert dat met zijn inzicht en positiespel. Het is iemand met leiderschap, vinnigheid en voetballend vermogen. De mensen die met hem gewerkt hebben op Antwerp zijn enthousiast over
zijn kwaliteiten en ingesteldheid. Ik reken ook op Steve als een belangrijke mentor in de kleedkamer. We moeten hem wel de nodige tijd geven om het wedstrijdniveau terug op te pikken. Dan zal hij ons zeker diensten kunnen
bewijzen.”

Welkom (terug) en veel succes Steve!