Benoit Ladriere: "Ervaring doorgeven aan jongeren"

Het kriebelde de afgelopen weken bij nieuwkomer Benoît Ladrière om het veld op te rennen. Maar een blessure hield hem tot deze week aan de kant. De 32-jarige Waal
beschikt over tonnen ervaring en wil deze ter beschikking stellen van onze jonge spelersgroep.
 
Serie B

Benoît werd geboren in Nivelles, waar hij zijn eerste levensjaren doorbracht, maar
verhuisde al snel met zijn ouders naar Brussel. Daar begon hij op 5-jarige leeftijd te voetballen bij RSC Anderlecht.

“Ik speelde mijn ganse jeugd bij Les Mauves. Op mijn zeventiende werd ik er weggeplukt door La
Louvière, dat toen nog in Eerste Klasse speelde. Ik bleef er 3 jaar. De club zat in financiële problemen en in 2008 tekende ik voor AA Gent. Ik kon er echter niet doorbreken en ging toen voor AFC Tubize spelen in de Tweede
Klasse. Daarna volgden mijn topjaren: eerst op het hoogste niveau bij Waasland-Beveren, waar ik basisspeler was, en daarna een avontuur van één seizoen bij AS Avellino in de Italiaanse Serie B.”

Makelaar fnuikt
carrière

Op het einde van het seizoen 2013-2014 heeft Benoît een zakelijk geschil met zijn makelaar. Het zal hem duur te staan komen.

“Ik zat zonder club, en mijn makelaar heeft me toen het leven zuur
gemaakt. Hij heeft me toen volledig geblokkeerd in de zoektocht naar een nieuwe club. Een verloren jaar was dat. Ik trainde individueel en kon pas het volgende seizoen bij Patro Eisden aan de slag. Achteraf bekeken heeft dat
verloren seizoen veel schade aangericht voor mijn carrière. Ik zat in mijn topjaren en mijn positieve curve werd er abrupt door afgebroken. Weet je, in het voetbal gebeuren er soms rare dingen waarover we als speler geen
controle hebben. Zo maakte ik het mee dat ploegmaats, die duidelijk minder waren, toch speelden. En dan maak je soms keuzes, goede en slechte. Meer wil ik daar niet over zeggen, behalve dat ik nergens spijt van heb omdat ik
altijd principieel gehandeld heb en recht in mijn schoenen sta.”

Mooie woorden van Dries

Van Maasmechelen gaat het dan naar Pepingen-Halle, Châtelet-Farciennes en het nieuw opgerichte La
Louvière.

“Ik speelde daar vorig jaar een heel goed seizoen. En ik had er een prima relatie met de supporters, de staf, de medespelers. Maar tussen de voorzitter en mezelf klikte het niet. We zaten niet op dezelfde
golflengte, en we hebben mijn lopende contract dan met wederzijdse toestemming verbroken. Ik was dus een vrije speler en Eendracht Aalst nam contact op met mijn makelaar. Toen ik hoorde van de Aalsterse interesse, heb ik eerst
contact opgenomen met Dries Mertens, die een goeie vriend van me is. Die zei me onmiddellijk dat ik niet moest twijfelen. Hij zei me dat ik in een levendige club met een rijke geschiedenis zou terechtkomen. Het eerste wat Dries
zei toen ik hem zijn indruk vroeg, was ’de supporters’. En hij heeft gelijk gehad. Ze volgen ons zelfs massaal naar voorbereidingsmatchen. Fantastisch!”

Ervaring doorgeven

Ladrière is een
aanvallende middenvelder ‘pur sang”, een echte 10. “Ja, dat klopt, al heb ik destijds bij Tubize ook soms vanop de linkerflank gespeeld. Zo kon ik naar binnen snijden en op doel trappen. Mijn kwaliteiten? Techniek, spelinzicht
en ik heb een harde ‘shot’, zowel rechts als links. Ik ben 32 jaar, maar – indien er iemand zou aan twijfelen na mijn kuitblessure – ik ben niet versleten. Integendeel, ik ben 100% fit maar mis natuurlijk nog wat
matchritme. Ik ben heel blij dat ik tegen Zwevezele mijn eerste minuten kon spelen en dat ik in de selectie voor Onhaye zit. Weet je, ik apprecieer Bart enorm. Hij is een coach die in alle omstandigheden wil voetballen en die
filosofie is me op het lijf geschreven. Deze club moet ambitieus zijn en ik hoop dat ik vaak beslissend kan zijn op het veld. Daarnaast wil ik mijn ervaring doorgeven aan de anderen. Ik ben er zeker van dat we een mooi seizoen
gaan draaien.”

Gebeten door voetbal

Ladrière is een echte voetbalmaniak. Het spelletje laat hem nooit los. “Ik heb samen met een partner een voetbalacademie opgericht, met vestigingen in Rixensart
en Nivelles. We organiseren op woensdagen en tijdens de schoolvakanties voetbalstages, telkens voor groepen van zo’n 25 à 35 spelertjes. Ja, dat ‘doorgeven van’, dat ‘delen met’ zit me echt in het bloed. Ik heb trouwens ook al
mijn UEFA-B-trainersdiploma en begin binnenkort aan de opleiding voor UEFA-A. Na mijn actieve carrière wordt ik dus gegarandeerd zelf coach.”

Bedankt, Benoît, voor het interview. En indien je onze strijdkreet nog niet zou
kennen: Iendracht veroit!

fdh