Wim Bokila: "Het voetbal leeft in Aalst"

De eerste versterking die Eendracht Aalst aantrok voor het nieuwe seizoen was aanvaller Wim Bokila. Het webteam had een leuk gesprek met een echte globetrotter.

DE APPEL VALT NIET VER VAN DE BOOM

Wim Bokila werd op 28 september 1987 geboren in Antwerpen. De naam Bokila zal iets oudere voetballiefhebbers misschien nog bekend in de oren klinken. De vader van Wim was immers Ndingi Bokila, een Congolese aanvaller die eind jaren ’70 en begin jaren ’80 furore maakte bij RC Harelbeke, en zelfs topschutter van Tweede Klasse werd. “Na zijn actieve voetbalcarrière ging mijn vader aan de slag op het consulaat van Zaïre (zoals Congo-Kinshasa toen heette) in Antwerpen. Ik werd dan ook in Antwerpen verwekt en geboren,” lacht Wim.

TERUG NAAR AFRIKA, TERUG NAAR EUROPA

Het verblijf in Antwerpen was echter van korte duur, want toen baby Wim nog maar enkele maanden oud was werd vader Bokila teruggeroepen naar Congo. Het gezin verbleef er een vijftal jaar, maar Wim – die op dat moment dus nog een kleuter was – herinnert zich weinig van die periode. In het midden van de jaren ’90 moest Ndingi Bokila voor zijn werk verhuizen naar Nederland. Door een speling van het lot kwam het gezin, dat ondertussen 5 kinderen telde, in het Gelderlandse Zelhem terecht. Het was daar, bij de dorpsclub Zelos, dat de kleine Wim en zijn broertjes Paldy, Jeremy en Noë hun eerste voetbalschoenen aantrokken. “Ik moet toch enkele eigenschappen van mijn vader geërfd hebben want ik speelde daar de pannen van het dak.” grapt Wim. En inderdaad, het duurde niet lang of Wim en zijn één jaar jongere broer Jeremy konden hogerop gaan spelen, bij de jeugd en later het eerste elftal van de toenmalige eerstedivisieclub AGOVV Apeldoorn. Vandaar ging het voor Wim naar MSK Zilina in Slovakije en FK Etar Tarnovo in Bulgarije. “Die Bulgaarse eersteklasser ging failliet en ik stond op straat. Gelukkig bood SC Grimbergen de kans om opnieuw dichter bij huis aan de slag te gaan. En ik denk niet dat ze zich hun beslissing beklaagd hebben, want ik had vorig seizoen jaar een groot aandeel in het behoud in derde Klasse.”

Nvdr. broer Jeremy Bokila maakt de overstap van het Russische Terek Grozny naar het Chinese Guangzhou en is Congolees international.

TIMMEREN AAN DE WEG TERUG HOGEROP

Via via kwam Wim in contact met ex-profvoetballer en spelersmakelaar Alain De Nil. “Grimbergen wilde me houden maar opnieuw een jaar knokken tegen de degradatie in derde Klasse sprak me weinig aan. Alain bracht me in contact met La Louvière Centre, het Luxemburgse Wiltz en Eendracht Aalst. Van mijn vader hoorde ik dat Eendracht een traditieclub is met een grote uitstraling en vurige supporters. En hij had gelijk, aan alles voel je dat het voetbal hier écht leeft! Dat heeft me over de streep getrokken, ook al wist ik dat de club in derde Klasse zou moeten aantreden. Maar nu zouden we toch in tweede Klasse mogen beginnen. Super!”

Stap hogerop

Wim spiegelt zich graag aan zijn vader voor wie hij een groot respect heeft. “Ik ben net zoals hem snel en tweevoetig. Ik krijg graag de bal in het zestienmetergebied aangespeeld, en dan heb ik niet veel nodig om een doelpunt te scoren. Natuurlijk heb ik ook werkpunten. Ik heb het gevoel dat ik de overstap van derde naar tweede Klasse makkelijk zal verteren, althans op fysiek vlak. Want ik ga naast de groepstrainingen nog regelmatig bijkomend duurlopen. En het zal nodig zijn dat ik top ben want coach Van Acker verlangt van mij dat ik constant aanwezig ben. In derde Klasse kun je je nog eens wegsteken tijdens een wedstrijd maar in tweede Klasse zal ik keihard moeten werken, en van de eerste tot de laatste minuut bij de les moeten zijn!”

AMBITIES

Wim hecht groot belang aan ploeggeest en aan zijn christelijk geloof. “Mijn voornaamste doelstelling is om belangrijk te worden voor het team. Dit kan op verschillende manieren: hoog storen, assists geven of scoren. Ik hoop dit seizoen – met de hulp van God – om tien keer de weg naar de netten te vinden. Dat is zo’n beetje mijn jaarlijkse gemiddelde. Maar op zich is dit niet belangrijk. We moeten vooral als team goed meedraaien en punten pakken. De sfeer in de groep zit alvast goed. En met de spelers die er nu net bijgekomen zijn, zie ik het helemaal zitten. Cor Gillis en Malick Gaye zijn twee serieuze versterkingen die met hun voetballend vermogen en kopbalsterkte voor defensieve stabiliteit kunnen zorgen. En dan is het aan de aanvallers om de ballekes moar binnen te shotten!” besluit Wim met een knipoog naar ons clublied.