Graham Bassett: "Avontuur bepaalde mijn verdere leven"

De competitiewedstrijd tegen RWDM zal afgetrapt worden door Graham Bassett (54). De enige Brit die ooit de wit-zwarte kleuren verdedigde, belandde midden jaren ’80 in onze streek en hij zou er nooit meer weggaan. Het
webteam van Eendracht Aalst had een leuke babbel met de bonkige aanvaller van weleer.

De beginjaren

Graham Bassett werd in de herfst van 1964 geboren in The Boldons, een buitenwijk van Sunderland in
Noord-Oost-Engeland. Hij sloot op z’n 16de aan bij Sunderland AFC en het jaar nadien volgde al een transfer naar de jeugd van Ipswich Town, op dat moment een grootmacht in het Engelse en Europese voetbal. “Ik speelde 2 jaar als
YTS’er, dat was een speciaal soort stage voor jongeren die van school gingen (Youth Training Scheme, nvdr). Op het einde van dat seizoen bij Ipswich tekende ik bij Hartlepool United, in de Engelse 4de klasse. Vandaar ging het
naar Berwick Rangers en Sporting Club Vaux.”

Test over het Kanaal

In 1985 is tweedeklasser Eendracht Aalst wanhopig op zoek naar een targetspits. Ze zullen uiteindelijk het Kanaal moeten oversteken om hem te
vinden in de persoon van Graham Bassett. “Ik werd benaderd door Ken Ellis, een manager die jong Engels talent opspoorde voor clubs op het vasteland. Die bracht me met de nachtferry van Hull naar Zeebrugge, en vandaar naar
Aalst. Ik mocht er 2 weken testen. Blijkbaar viel ik in de smaak van het bestuur en trainer Leo Canjels, want ik kreeg een 2-jarig semi-profcontract aangeboden.”

Hulp van Geert Van Roy

Volgens de
overlevering verliepen Grahams eerste weken in Aalst nogal chaotisch. De eerste paar weken slaapt hij in de logeerkamer van voorzitter Van De Waeter. Nadien wordt hem een appartement in de Tweehagenstraat ter beschikking
gesteld, maar dat is niet gemeubileerd. “Het klopt dat het aanvankelijk niet makkelijk was voor mij. Als 21-jarige helemaal alleen in een vreemd land, zonder al te veel geld. Gelukkig was er Geert Van Roy, die me wat opgevangen
heeft en overal wegwijs heeft gemaakt. Maar die verhalen dat ik geen warm water had, dat ik op een vuile matras op de vloer sliep, dat ik moest overleven op wat snoep omdat ik geen geld meer had om eten te kopen,… die zijn toch
lichtjes overdreven. Na 2 maanden had ik overigens halftijds werk in een carrosseriebedrijf, waar ik vooral in de spuitcabine werkte.”

De wroeter

De stoere Brit (1m89 voor een goeie 80 kilo) heeft het
aanvankelijk ook op het veld moeilijk om zich aan te passen. “Ik was natuurlijk de Engelse kick-and-rush-stijl gewend en hier werd er toch meer gevoetbald. Maar die aanpassing heeft maar 6 à 8 weken geduurd, hoor. Door mijn
speelstijl kon ik ook het publiek overtuigen: werken, lopen en zwoegen tot het allerlaatste fluitsignaal. Dat was mijn sterkte en dat wisten ze in Aalst wel te appreciëren. Hoe groter en hoe zwaarder het veld, hoe liever ik het
had, want dan kon ik mijn kwaliteiten uitbuiten.”

Geen promotie

Met Bassett en Riad El Fahem in de spits, en met sterkhouders als Van Wilderode, Van Roy, Crahay, De Rijck, Moortgat, Hoebeeck en De Winne, beginnen
de Ajuinen steeds beter te spelen, en ze komen op het einde van het seizoen 1985-1986 slechts 3 puntjes te kort voor de titel, die door Berchem Sport wordt weggekaapt. Maar in de eindronde loopt het voor de favoriet helemaal
fout: Aalst behaalt slechts 4 punten in een competitie die door Racing Jet met 11 punten wordt gewonnen.

“Er waren weliswaar wat problemen met laattijdige betalingen en discussies over de winstpremies in die eindronde,”
aldus Bassett, “maar ik kan niet zeggen dat dit een invloed zou gehad hebben op onze motivatie, alleszins niet op de mijne. Of de andere spelers niet doorgespeeld hebben? Daar kan ik eerlijk gezegd niet op antwoorden. Weet je,
ik was hier pas een klein jaar. Ik was buitenlander, buiten het voetbal had ik niet zo veel contact met mijn medemaats. Indien het echt zo was dat ze er bewust niet voluit voor gingen, dan zouden ze het me echt niet verteld
hebben.”

Fazekas

In oktober 1986, het begin van Bassetts tweede seizoen, komt Laszlo Fazekas aan het trainersroer, een man die door velen beschouwd wordt als één van de allerbeste trainers uit onze 100-jarige
clubgeschiedenis. “Allez, dan toch niet voor mij,” verrast Graham. “Nee, hij had het niet voor mij. En er was ook een communicatieprobleem: Laszlo sprak Hongaars en gebrekkig Nederlands. Ikzelf Engels en nog gebrekkiger
Nederlands. Al wat hij zei, moest door de assistent-trainer vertaald worden. En ook met El Fahem liep het niet goed. Fazekas heeft ooit eens gezegd dat hij ons een fles champagne zou betalen voor een één-twee tussen ons beiden.
Maar dat hij die nooit heeft moeten betalen en dat lag zeker niet aan mij. Ik speelde de bal naar Riad, maar die speelde hem nooit terug. Hij dribbelde veel te graag!”

Nooit weg uit Aalst

Dat tweede seizoen
wordt overigens een grote ontgoocheling: Eendracht moet gans het seizoen vechten tegen de degradatie. Graham zal dat seizoen slechts 3 keer scoren, daar waar hij er het jaar ervoor nog 8 binnenjaste. “Voor mij was het einde
verhaal: Fazekas bleef coach en ik kreeg een mooi bod van AEC Mons. Case closed.”

Toch behoudt Bassett mooie herinneringen aan zijn Eendracht-periode. “Het was eigenlijk één groot avontuur dat de rest van mijn leven
bepaald heeft, want ik ben uiteindelijk met een Aalsterse getrouwd en ik woon nog steeds in Hofstade. Ik behoud vooral warme herinneringen aan Geert Van Roy, die jammer genoeg veel te vroeg gestorven is. Een grote meneer op en
naast het veld.”

Terug aan de middenstip

Na Mons speelt Graham nog bij Standaard Wetteren, Olympic Charleroi, RC Heirnis-Gent en V. Denderhoutem, waar hij op 34-jarige leeftijd zijn carrière afsluit. “Weet je dat
ik de voorbije 20 jaar nauwelijks naar een voetbalmatch gaan kijken ben? Ik leerde nieuwe dingen kennen, nieuwe sporten. Zo speel ik heel graag squash. Mijn zoon Byron is ook geen voetballer. En mijn vrouw en ik hebben het ook
heel druk met onze twee JBC-winkels in Oudenaarde en Zottegem.”

Na meer dan 30 jaar staat Graham dus terug aan de middenstip van het Pierre Cornelisstadion. We bedanken hem voor zijn prestaties in het shirt van Eendracht
Aalst, en we wensen hem en zijn familie nog veel geluk en succes toe in het verdere leven. Iendracht veroit!

fdh