Urban: "Eendracht-publiek bezorgde mij kippenvel"

Zestien jaar na zijn afscheid keert Florian Urban(47) zondag nog eens terug naar het Pierre Cornelisstadion. Verdeeld over twee seizoenen speelde de Hongaarse ex-international maar een dertigtal wedstrijden in het Eendracht shirt maar de supporters zullen hem nooit vergeten. Flor is één van de kleurrijkste figuren uit onze clubgeschiedenis. Tijd voor een terugblik en een babbel.

Carrière in een notendop

Urban speelde gedurende zijn carrière vooral in België. Op 24-jarige leeftijd kwam hij naar ons land en maakte hij zijn debuut bij Essevee. Van daar ging het naar KV Mechelen en Germinal Ekeren waarmee hij de Beker van België won in 1997. Toen kwam ook zijn droom uit, een transfer naar een topclub. Maar RSC Anderlecht werd meteen ook zijn grootste ontgoocheling. René Vandereycken gaf de Hongaar geen eerlijke kans. Michel Verschueren bood Urban een uitweg naar Eendracht Aalst waar hij zijn Belgische carrière afsloot in 1999. Flor bleef in eigen land nog actief tot 2004. In de nadagen van zijn carrière klopte hij met de Hongaarse kampioen Zalaegerszegi TE zelfs nog Manchester United met Beckham, Giggs en Van Nistelrooy. Urban telt ook 40 interlands. Hij werd tijdens zijn loopbaan uitgespeeld als verdedigende middenvelder of libero.

Reputatie

In de Belgische competitie was Urban een spraakmakende figuur. Hij kreeg het etiket enfant terrible opgekleefd omdat hij gedragsregels aan zijn laars lapte, veel kaarten pakte en nooit een blad voor mond nam wat tot conflicten leidde. Anderzijds is iedereen het er over eens dat hij een groot voetballer was. Ervaring, techniek, lef, overzicht, loopvermogen, coaching,.. Urban had het allemaal. Zijn ploegmaats van toen beaamden dat. Flor trainde niet graag maar op de wedstrijden stond hij als eerste in de vuurlinie. Een leidersfiguur met een over-mijn-lijk-mentaliteit waar de andere spelers zich aan optrokken. Hij bespeelde ook het publiek als geen ander.

Bij Eendracht in een notendop

In november 1997 telt Eendracht Aalst 4 miljoen neer om een misnoegde Urban weg te halen bij Anderlecht. De Hongaar tekent voor 3,5 jaar en moet stabiliteit brengen in de wankele defensie. De gedisciplineerde Urbain Haesaert en de ‘losbollige’ Urban. Maar de coach is in zijn nopjes. “Een geweldige voetballer en er zijn enkele duidelijke afspraken gemaakt. Niet het verleden maar de toekomst telt.”, klinkt het bij Haesaert en Orlans in koor. Zijn debuut tegen AA Gent (2-0) is meteen ijzersterk, Urban lost de verwachtingen in en Eendracht is vertrokken richting veilige middenmoot. In februari groeit er echter een conflict Haesaert-Urban. “Flor moet zich net als de andere spelers gedragen, hard werken op de trainingen en zich inspannen om goed in de groep te liggen.” Uiteindelijk wordt Urban verbannen uit de A-kern.

Tweede kans

Bij de start van het nieuwe seizoen zit Urban weer gewoon in de A-kern. Er waren contacten met andere ploegen maar tot diepgaande gesprekken kwam het niet. Patrick Orlans geeft, in samenspraak met de nieuwe coach Barry Hulshoff, nog een allerlaatste kans. Een aantal goede gesprekken zijn omgezet in contractuele afspraken met vooral gedragsregels. Zijn contract van 3 jaar werd teruggebracht naar 1 jaar met optie. Flor is naar eigen zeggen zuiver in het hoofd nu. Hij moet zich in het begin van het seizoen wel door een crisissituatie worstelen. Hulshoff liet de Hongaar op de bank maar hij bewijst zijn plaats waard te zijn. Urban is de rots in de branding achterin bij Eendracht Aalst. Na de winterstop volgt er echter een nieuwe disciplinaire maatregel. Flor is vier dagen later dan voorzien teruggekeerd uit zijn thuisland en is totaal uit vorm. Hulshoff: “Ik heb de indruk dat Flor opnieuw zware kopzorgen heeft.” Een maand later wordt zijn contract verbroken en keert hij terug naar zijn vaderland. Daar wacht hem de moeizaam verlopende echtscheidingsprocedure met zijn vrouw Andrea en de hereniging met zijn oogappel Diana, zijn 8-jarige dochter die bijzonder onderwijs behoeft.

Geen blad voor de mond

Flor was om geen uitspraak verlegen. De opmerkelijkste uit zijn Eendracht periode: “De ‘dikkenekken’-mentaliteit bij de spelers van Anderlecht lag mij niet.” Rechttoe, rechtaan: “Ik zeg liever in iemand zijn gezicht dat hij een klootzak is dan achter de rug.” Na zijn debuut tegen AA Gent: “We konden gemakkelijk met 7-0 gewonnen hebben.” Gent-coach Boskamp was boos omdat zijn spelers zich lieten intimideren door Urban. “Stijn Vreven had in de krant verklaard dat ik geen 200 meter kon lopen. Voor de wedstrijd heb ik hem van antwoord gediend. Hij zou geen twee meter meer lopen als hij voorbij mij kwam.” Zijn derde wedstrijd krijgt hij rood. “Alweer een schorsing terwijl ze die scheidsrechter nooit zullen straffen. Als sommigen zo blijven fluiten, kan ik beter stoppen.” Bij elke openbare biecht en daaraan verbonden intentieverklaring voor een beter leven is “nooit meer cafetaria” zijn standaardzinnetje. “Als trainer mij zegt: Urban kruip in boom, dan Florke boom in.” Over Urbain Haesaert: “Hij was een goeie vent maar een paar dingen konden er bij mij niet in. Als je op zondag gespeeld hebt, voer je op maandag toch geen bosloop en een powertraining in? Ik liep op die manier een blessure op en toen ik dat de trainer wou duidelijk maken zijn een aantal misverstanden ontstaan.” Over water en bier. “Ik lust op tijd een biertje. Ik ken spelers die alleen water drinken maar ’s zondags nog geen bal kunnen stoppen. Nee, van water ga je niet beter voetballen.“

Biografie

Flor is momenteel op driedaagse in België. “Samen met een journalist uit mijn thuisland Hongarije heb ik een boek geschreven over mijn leven. Ik kom het boek te promoten want ik heb toch 7 jaar van mijn leven in Vlaanderen doorgebracht. Het boek gaat niet alleen over mijn voetbalcarrière maar over alle aspecten van mijn leven, vanaf mijn geboorte tot nu. Ik heb niet zo’n gemakkelijk leven gehad tot nu, er werd al veel geschreven en geroddeld over mij, en ik vond dat het eens tijd was dat het grote publiek de échte Florian Urban leerde kennen.”

Drukke agenda

Tijdens zijn kort verblijf in ons land heeft de Hongaar heel wat afspraken. “Vrijdagvoormiddag ben ik geland en heb ik wat vrienden bezocht. Vandaag (zaterdag) reis ik naar Waregem waar in de namiddag een ontmoeting geregeld is met Franky Dekenne (die kapitein was van SV Waregem toen ik er speelde) en enkele supporters. Daarna gaat het verder naar Mechelen om met Fi Van Hoof de aftrap te geven van de wedstrijd KV Mechelen – Westerlo. En zondag, tenslotte, kom ik naar Aalst om er de aftrap te geven van de derby tegen FCV Dender. Daarna neem ik in Charleroi het vliegtuig terug richting Boedapest.”

Hoogtepunten

Over de mooiste momenten uit zijn carrière hoeft Florian niet lang na te denken. “De 40 wedstrijden die ik als international speelde voor Hongarije. Verder is er de bekerwinst met Germinal Ekeren in 1997. Maar eigenlijk – en dit zal je misschien verbazen – was elke dag dat ik op het trainingsveld mocht staan, was elke wedstrijd die ik mocht spelen een hoogtepunt. Er is niets mooiers dan als voetballer elke dag je geliefkoosde hobby te mogen uitoefenen.” We vragen ook naar zijn grootste ontgoochelingen. “Ik kijk niet graag terug op de negatieve momenten in mijn leven. Dat heeft geen enkele zin. Ik probeer positief door het leven te gaan, voor mij tellen enkel de mooie momenten, en daarvan hoop ik er nog veel te beleven.”

Privé-leven

Als we vragen of Flor alles uit zijn carrière gehaald heeft raken we een teer punt. “Ik denk inderdaad dat ik verder was kunnen geraken indien mijn privé-leven wat minder turbulent was geweest. Ik ben een man die een sterke vrouw naast zich nodig heeft. Op dat vlak is het dus verkeerd gelopen. Maar die sterke vrouw, die is er uiteindelijk wel gekomen, en ik heb er ondertussen 2 zonen mee: de oudste is 14 en treedt als voetballer in de voetsporen van zijn vader, de jongste moet niets weten van voetbal en wil liever baseballer in Amerika worden!”, lacht Flor.

Leugens

Het vertrek bij Eendracht Aalst was bitter. In de pers verscheen dat Urban ‘s nachts betrokken was bij een vechtpartij en dronken op training verscheen. “Dat ik dronken op het trainingsveld stond is een regelrechte leugen. Wel is het zo dat ik na een wedstrijd graag een stapje in de wereld zette. Dat van die vechtpartij klopt ook, ik heb inderdaad één keer slaande ruzie gehad met iemand in een café. Maar dit heeft niets te maken met mijn vertrek destijds. In mijn tweede seizoen bij Eendracht heeft mijn vrouw, waarmee ik op dat moment 9 jaar samen was, me laten zitten. Door die scheiding zat ik op privé-vlak redelijk diep, en ik heb toen de fout gemaakt – één die ik me nog altijd beklaag – om niet in Aalst te blijven. Maar ik voelde me eenzaam en dacht dat ik in mijn thuisland Hongarije de breuk beter kon verwerken.”

Trainersdiploma

Urban zit nog steeds in het voetbal. “Ik heb mijn actieve voetbalcarrière in 2004 bij FC Ujpest afgesloten. Sindsdien heb ik al enkele teams gecoacht uit de lagere regionen van het Hongaarse voetbal. Ik beschik over een Pro Licence diploma. Momenteel ben ik jeugdtrainer bij de U-15 van Lörincz en de U-19 van Pest Szent Imre, twee clubs uit de buitenwijken van Budapest.”

Band met supporters

Zijn periode bij onze club is de Hongaar lang niet vergeten. “Het was één van de beste periodes uit mijn voetbalcarrière, op het afscheid na, en ik heb er nog enkele goede vrienden aan overgehouden. We hadden toen een schitterend team met heel wat sterke voetballers. Temmerman, Lauwers en Lässen. Eendracht Aalst had – althans in mijn periode – schitterende en vurige supporters, samen met die van KV Mechelen de beste van het land. Ik had eerlijk gezegd bij elke ploeg waar ik speelde een goede band met de supporters. Ik denk dat dit kwam omdat ik me altijd voor de volle honderd procent gaf op het terrein. En bij Aalst was er die extra dimensie: Aalstenaars zijn mensen die graag leven en ambiance maken. Ik ben ook zo, en op één of andere manier werd dit aangevoeld door de supporters, denk ik.”

Kippenvel

In oktober 1998 zet Florian Urban Eendracht Aalst op weg naar de achtste finales van de Beker van België. Onder zijn impuls wordt een 1-3 achterstand tegen Charleroi omgezet in 4-3. De anders zo impulsieve Urban bleef in de turbulente slotfase ijzig kalm. Minutenlang scandeerde de Aalsterse aanhang zijn naam. “Toen ik het derde doelpunt maakte en het hele stadion mijn naam scandeerde, ging er een rilling door mijn lijf. Als voetballer kan je je niets beter voorstellen. Heus, voor dit publiek en deze ploeg wil ik door het vuur gaan.”

Old Boys

Een supporter vroeg gisteren of Urban zijn schoenen zondag kan meebrengen. “Ik voetbal nog bij een clubje dat Old Boys Ujpest heet, een soort veteranenploegje.” Hij volgt Eendracht ook nog via het internet. “Alle clubs waar ik ooit speelde volg ik op de Hongaarse TV of via internet. Zo vernam ik ook dat Aalst omwille van financiële perikelen gedwongen werd om naar Derde Nationale te degraderen. Een jammere zaak voor zo’n mooie club! Ik kijk uit naar zondag want Aalst was een fantastische periode. Als ik mag, wil ik van dit interview gebruik maken om een oproep te doen. Ik ben al een poosje op zoek naar Ronald, de toenmalige baas van café De Kronkel, en mijn vriend Peter, die ik daar regelmatig ontmoette. Ik ben hen al gaan opzoeken op de sociale media maar tevergeefs. Als ze dit interview lezen, mogen ze me altijd contacteren via Eendracht Aalst.”